بررسی نقوش و ریشه‌یابی آنها در پته معاصر کرمان

پته‌دوزی، نوعی سوزن‌دوزی در شهر کرمان است. این هنر، تجلی‌گاه باورهای اعتقادی و فرهنگی مردم این خطه با حفظ ارزش‌های هنری و نمادین آن است. زنان هنرمند کرمانی با مهارت‌های خود، شال را صحنه جلوه‌گری نیازها، آرمان‌ها، آلام و خواسته‌هایی می‌سازند که، ریشه در اعتقادات ایشان دارد. در حقیقت، نقوش پته حکایت از ارتباط این هنر‌ با باورها و فرهنگ مرسوم منطقه دارد که، به مدد سوزن و ریس به منصه ظهور می‌رسد. این پژوهش، بر مبنای این فرضیه که نقوش در هنر پته‌دوزی کرمان، مبتنی بر فرهنگ و اقلیم مردم منطقه شکل گرفته است؛ و با رویکردی نمادشناسانه به مطالعه و بررسی آن نقوش پرداخته می‌شود. درصدد یافتن رابطه‌ معنادار میان نقوش پته، به تحلیل و یافتن مفاهیم آن‌ها با مراجعه به فرهنگ، اعتقادات و باورهای رایج مردم کرمان پرداخته شده است. ماحصل این جستجو، نشان‌دهنده جایگاه تعیین کننده اعتقادات مردم و اقلیم منطقه در شکل‌‌گیری نقش‌های پته است. تا آن‌جا که، هنرمند در صدد نشان دادن تصویر آرمانی خود از طبیعت، به نقش‌ پردازی بهشت‌گونه پته می‌پردازد؛ و آن‌جا که، خواسته‌ها و نیازمندی‌های خود را از طبیعت مطالبه می‌کند، از نقوش پرندگان -که در معنای نمادین خود نشان از طلب باران می‌باشند- بهره برده است؛ و در مواردی که، آلام و دردهای خود را بر پته می‌دوزد، زمینه شال را یک‌سره از نقوش بته‌ای -که در ژرفای خود، باردار معنای نمادین است- تصویرگری می‌کند. شیوه گردآوری مطالب و داده‌های مورد استفاده کتابخانه‌ای، اسنادی و میدانی بوده است که با رویکرد توصیفی و تحلیلی به انجام رسیده است.